همکار کم است!

اولین اعتراضی که کارآفرینان در مورد همکاران خود دارند این است که، کارمند و همکار کم است. یعنی وقتی‌که ما آگهی استخدامی منتشر می‌کنیم، خیلی استقبال نمی‌شود. اما آمار و ارقام این را نمی‌گوید و ما می‌دانیم که مشکل جامعه و اکثر جوانان، بیکاری است.

هنگامی‌که آگهی می‌دهیم و خیلی استقبال نمی‌شود احتمالاً کار ما خیلی جذاب نیست. شاید به دلیل اینکه خودمان را خوب نمی‌توانیم معرفی کنیم.

حتی اگر متقاضی کار زیاد باشد اما فرایند استخدامی نسبتاً سخت است. استخدام به‌شدت وقت‌گیر است و حوصله‌ی زیادی را می‌طلبد.

در زمان استخدام هم نمی‌توان به‌درستی تشخیص داد، که آیا همکارانمان؛ همکارهای خوبی هستند و یا خیر.

حفظ همکاران

مشکل دیگری که وجود دارد، حفظ کردن همکاران است. ما همکارانی را استخدام می‌کنیم اما بعد از یک ماه، دو ماه، یک سال و… که به کار مسلط هستند و تمام آن را آموزش دیده‌اند، بنا به هر دلیلی کار را رها می‌کنند و حال باید از اول فرایند استخدام همکار را شروع کنیم و دنبال همکار بگردیم.

کاهش بازدهی

ممکن است همکار را استخدام کرده‌ایم و حفظ هم کرده‌ایم، اما بعد از مدتی بازدهی آن‌ها به‌شدت کاهش می‌یابد؛ به عبارتی، در حدی کار می‌کنند که اخراج نشوند. به‌گونه‌ای کار انجام می‌دهند که نتوانیم آن‌ها را اخراج کنیم اما بازدهی موردنظر ما را ندارند. همان ماه‌های اول انگیزه دارند و می‌خواهند خودشان را نشان دهند، خیلی خوب کار می‌کنند و بازدهی را بالا می‌برند اما پس‌ازآن روند ثابتی را در پیش می‌گیرند و خیلی تلاش نمی‌کنند.

یک مشکل جدی‌تری که در کارآفرینان وجود دارد این است که، اخراج کردن برای آن‌ها کاری بسیار دشوار است. خیلی از کارآفرین‌ها سال‌هاست می‌دانند، همکارانی دارند که خوب نیستند و از آن‌ها راضی نیستند اما جرئت اخراج کردن آن‌ها را ندارند. به‌طورکلی اخراج کردن، احساس خیلی بدی دارد اما شما متوجه خواهید شد که لطف بزرگی می‌کنید هم به افرادی که اخراج می‌کنید و هم به خودتان در جهت حفظ کسب‌وکارتان.